sobota, 14 marca 2015

ad augusta per angusta

Nareszcie, pierwszy raz od bardzo dawna, czuję, że moje życie zaczyna się powoli układać i obierać właściwy kierunek. Wiele spraw, które nie pozwalało mi spokojnie spać, pomyślnie się rozstrzygnęło, pozwalając mi odetchnąć z ulgą. Teraz z coraz większym optymizmem i odwagą spoglądam w przyszłość, bo wiem, że wiele zależy ode mnie.
Wystarczy wiara w siebie, uwierzenie we własne możliwości, przekonanie o słuszności tego, co się robi i dostrzeganie wszystkich szans i możliwości, które daje nam życie. Tylko tyle, a może aż tyle. Bez oglądania się na innych, porównywania tego, co się ma z tym, co mają inni, doceniając rzeczy zwykłe, proste, pozornie zwyczajne. Bez marnowania czasu na zazdroszczenie innym,  narzekanie, użalanie się.
Czuję, że to mój czas i wszystko leży w moich rękach. Czuję energię i chęć do działania, zmieniania, kształtowania własnego "jutra". Bo wszystko zależy ode mnie. Ode mnie samej...

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz